Wieloletnia aktorka Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice” (1978–1992) oraz współzałożycielka i aktorka Teatru Pieśń Kozła we Wrocławiu.
Jako wykładowczyni emisji głosu oraz aktorstwa prowadzi wykłady i pokazy podczas licznych festiwali teatralnych, a także w wielu instytucjach edukacyjnych w Azji i Europie. Prowadziła studia MA Acting w współpracy z Manchester Metropolitan University,( 2004-2014). Obecnie współpracuje z Wydzialem Aktorskim Zurich University of the Arts, i prowadzi zajęcia na Akademi Teatralnej w Warszawie.
Stworzyła Fundację Voices, w ramach której prowadzi projekty teatralne i społeczne, oraz Anna Zubrzycki Studio proponujące różnorodny program szkoleniowy dla aktorów z Polski i z zagranicy. Jest dyrektorem Mindfulness Association Poland, prowadzi liczne szkolenia z praktyki uważności.
Otrzymała wiele nagród, m.in. Annual Critic’s Choice Award za rolę Izoldy w gardzienickim spektaklu „Carmina Burana”, Nagrodę Marszałka Województwa Dolnośląskiego za najlepszą rolę kobiecą w 2008 roku (Lady Macbeth w spektaklu „Macbeth” Teatru Pieśń Kozła), odznakę honorową Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla kultury polskiej” w 2005 roku oraz Nagrodę Marszałka Województwa Lubelskiego za promocję kultury w regionie.
fot. Dominik Werner
Katarzyna Chmielewska
Tancerka i choreograf, współzałożycielka Teatru Dada von Bzdülöw z Gdańska.
Laureatka nagród Prezydenta Miasta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego za całokształt dorobku i wybitne osiągnięcia artystyczne.
W 1993 ukończyła Państwową Szkołę Baletową w Gdańsku. W latach 1993-94 pracowała jako tancerka klasyczna w Państwowej Operze Bałtyckiej w Gdańsku. W 1994-95 współpracowała z Gdańskim Teatrem Tańca. W 1996-97 studiowała taniec współczesny w Brukseli w P.A.R.T.S (Performing Arts Research and Training Studios). Pomiędzy 1997-2000 pracowała w Teatrze Miejskim w Gdyni. Od 1993 współtworzy wraz z Leszkiem Bzdylem Teatr Dada von Bzdülöw, gdzie w ramach swej pracy artystycznej prowadzi lekcje z techniki tańca współczesnego i improwizacji.
Jacek Hałas
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych, muzykant, śpiewak, tancerz.
Współtwórca formacji folkowych (Bractwo Ubogich, Muzykanci, Ket Jo Barat, Lautari, Kwartet Wiejski, Nomadzi Kultury), projektów artystycznych (Poznański Dom Tańca, Tikkun, the Book) oraz teatralnych (z Teatrem Strefa Ciszy, Cinema, Schola Węgajty). Zajmuje się tradycjami wędrownych śpiewaków, tańcem korowodowym, działalnością warsztatową i edukacyjną. Razem z żoną Alicją jako „Nomadzi Kultury” od 2005 podróżują po Europie z własną Jurtą, gdzie prezentują efekty swych poszukiwań oraz przedsięwzięcia realizowane wspólnie z artystami z całego świata.
Katarzyna Knychalska
Założycielka i prezeska Fundacji Teatr-Nie Taki we Wrocławiu, wydawca, redaktorka naczelna portalu Teatralny.pl i czasopisma o teatrach niezależnych „nietak!t”.
Współtwórczyni Ogólnopolskiej Offensywy Teatralnej, zajmującej się jednoczeniem ruchu teatrów offowych, dramatopisarka i adaptatorka (m.in.: Moja Bośnia, premiera: Bolesławiec, 2014, Stilon – najlepszy ze światów, premiera: Gorzów Wielkopolski, 2016, Wiele demonów wg Jerzego Pilcha, premiera: Batumi, Gruzja 2016, Stacyjka, premiera: Poniewież, Litwa, 2017), konsultantka programowa w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, dyrektorka Festiwalu Teatru Nie-Złego w Legnicy, współtwórczyni Festiwalu Dolnośląskich Teatrów Offowych Zwrot we Wrocławiu.
Dariusz Kosiński
Profesor w Katedrze Performatyki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1995 obronił pracę doktorską Sztuka aktorska Wandy Siemaszkowej, stopień doktora habilitowanego otrzymał w 2004, tytuł profesora w 2012. W swoich badaniach zajmował się sztuką aktorską XIX wieku, polską tradycją teatralną i performatywną, twórczością Jerzego Grotowskiego (jest autorem jego biografii, był członkiem komitetu redakcyjnego Tekstów zebranych Grotowskiego). W latach 2010–2013 był dyrektorem programowym Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Od roku 2014 jest zastępcą dyrektora Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Laureat Nagrody im. księdza Józefa Tischnera (2011) i Nagrody im. Jerzego Giedroycia (2012) za książkę Teatra polskie. Historie.
